آلبوم بیست و چهار ساعت بهرام نورائی

نقد آلبوم بیست و چهار ساعت :

• تا به امروز بیشترین تلاش رپ خوان های داخل ایران بیانی گزارشگونه در ابراز شرایط جاری و واقعیت روزمرۀ زندگی آنان به عنوان نسل بیگانه و به حاشیه کشیده شدۀ جامعۀ شهرنشین ایرانی بوده است. اما بهرام با رویکردی منتقدانه و آگاه، شرایط ایستا و بیمارگونۀ جامعه خود را تصویر می کند ، آنرا نقد کرده و با آن برخورد می کند. از اینترو آلبوم «24 ساعت» از معدود مجموعه های هیپ هاپ فارسی تولید شده در داخل ایران در جهت ایجاد ژانر اعتراضی - سیاسی رپ فارس می باشد. همچنین شاید که اولین آلبوم رپ اجتماعی فارسی نیز بحساب آید که در آن از دیدگاه های ناسیونالیستی ایرانی خبری نیست. دیدگاهی که گاه حتی رپ فارس را به افکار نژادپرستانه نیز کشیده است. 
• بهرام انتقاد می کند و شرایط حاکم و فرهنگ متداول شهرنشین ایرانی را به زیر سوال می برد. او ساخته و پرداختۀ همان جامعه مذهبی و سنت های آن است و از دل همان شرایط بر می خیزد، آن را به تصویر می کشد و بی آنکه از آن براحتی بگذرد، اعتراض می کند و سخنگوی نسل گمگشتۀ خود می شود. او خیابانی نیست اما رابطۀ تنگاتنگی با خیابان های تهران دارد. خیابان در واقع کانالی است که وی با جامعۀ پیرامونی خود در ارتباط قرار می گیرد. همآنطور که در قطعۀ خیابون ابراز می کند :
• من بچۀ خیابونا نیستم ولی/ خیابونا پچمن نیست کمترین/ احتمالی که من بچم و ترک کنم/ تُو تو اشتباهی/ هر شب و سر کنم/ به همین رسم آشنا با سنت قدیم/ که خیابون داره رو قلم قدرت عجیب/ عادت می کنی وقتی که هر شب توش پا بزاری/ اسم ماها تا عبد می مونه روش یادگاری... 
• کروس؛ داره بازم می گذره همه لحظه های من/ توی خیابون/ اگه مثل مائی از جنس مائی پس بیا توش/ همین بوده قبلاً همین می مونه تا عبد زندگی/ یعنی بمونیم تا بمیریم ما توی خیابون... 
• در قطعۀ «خیابون» بهرام از محیط زندگی خویش در حریم خیابانی خود سخن می گوید و شنونده را با نبض درگیر کوچه و خیابان های نابسامان تهران آشنا می کند. 
• بنظر نمی آید که موسیقی رپ برای وی وسیله ای باشد ، فقط برای رسیدن به نام و شهرت، بلکه ذهن روشن او صافی روشنفکرانه ای است برای ابراز نارضایتی های نسل جوان عاصی و محدود امروز ایرانی . او انتقاد می کند و موسیقی هیپ هاپ ایران را به فضای بحرانزده و آلودۀ کوچه بازار نزدیکتر می سازد. 
• با تمام اینها آلبوم «24 ساعت» حاوی آن نگاه مردانه و خودمرکز بینی غلو آمیزی می باشد که مشخص کنندۀ فرهنگ اصیل هیپ هاپ است . یعنی بیانی که برگرفته از خرده فرهنگ های محلی منطقه ای و مرزبندی های دسته های خیابانی یا مشخصاً خرده فرهنگ «لاتی» که از زبان رپ خوان ها (در اینجا بهرام) در تعریف از خود و حریم و قدرت اجتماعی خویش در شکل «کَل کَل» و «شاخ و شانه کشی» در رپ نوشته ها ابراز می شود. همین رویکرد خرده فرهنگی، آلبوم «24 ساعت» را برخلاف هیپ هاپ سیاسی که بدست رپ خوان های مقیم خارج از کشور تولید می شود و عموماً خصوصیتی شعارگونه و نستالژیک سیاسی دارند، به واقعیت و نبض روزمرگی خیابان های تهران نزدیکتر کرده و آن را از یک کنش سیاسی به یک پدیدۀ موسیقائی انتقادی اجتماعی آگاه در جنبش هیپ هاپ ایران تبدیل می کند. 
• اما در شکل موسیقی و ترکیبات ریتمیک قطعه های آلبوم «24 ساعت» خلاقیت چندان تازه و پیشگامی شنیده نمی شود. این آلبوم تماماً تهت تاثیر هیپ هاپ قدیمی و کلاسیک اوایل ده هشتاد میلادی طرح ریزی شده است که عمدتاً ساختار چیدمان ضربی ساده، یکنواخت و در واقع «پاپ» دارند و با جملات قافیه دار متصل و طویل در هم می تنند و هیچگونه شکست ناموزونی در ساختار آنها شنیده نمی شود. آنچه مشخص است بهرام تمامی تمرکز خود را بر پیشبرد فن رپ نویسی و ابراز سخنوری ریتمیک آن گذاشته و نیروی کمتری را بر ایجاد آوائی موسیقائی متفاوت و منحصر بفرد صرف کرده است. فقط قدرت بیانی فوق العاده و صدای پرطنین بهرام و محتوای مفهومی رپ نوشته های وی جذابیت درخشانی را به قطعه های این آلبوم می دهد و شنونده را مجذوب خویش می کند. 
• تنها حرکت نسبتاً خلاقانه ای که در موسیقی این مجموعه ملاحظه می شود در اولین قطعۀ آلبوم یعنی رپ «24 ساعت» است که عنوان آلبوم نیز می باشد. در این قطعه از ریتم شکسته شدۀ ضرب شش-هشتم استفاده شده با چیدمان آوائی که حال هوای موسیقی ایرانی را در آن می توان شنید. این قطعه از دیدگاه ترکیبی قطعه ای جذاب با آوائی هیجان انگیز و حاوی هویتی ایرانی است. 
• در ادامه می توان نظری هم بر رپ «اینجا ایرانه» انداخت. قطعه ای که تنها اثر تلفیقی این مجموعه می باشد و از آوای ساز تار در آن استفاده شده است. در این رپ-نوشته بهرام مسئولانه و بی پروا مسئولیت خود را در ابراز زمانه خود برعهده می گیرد و ایران را آنگونه که می بیند تعریف می کند. تصویری تاریکُ اما رپ-نوشته ای روشنفکرانه که از روابط و شرایط اجتماعی فاسد حاکم بر کشورمان سخن می گوید. 
• اما ستارۀ اصلی و داغترین قطعۀ این آلبوم که هم از دیدگاه محتوائی و هم از دیدگاه آوای ملودیک و ساختمان ریتمیک، قطعۀ زیبا و کاملی است، بدون شک رپ افسوس می باشد. اثری گیرا با رپ نوشته ای حرفه ای که در خود محتوای عمیقی را می پروراند. در این قطعه بهرام در واقع خود را و افسوس درونی اش را در آمیخته با روزگار خفقان آور نسل خویش ترسیم می کند و با مخاطبان جوان خود درددل می کند. این رپ نوشته را می توان یکی از درخشانترین قطعات موسیقی رپ فارس در سالی که گذشت دانست. 
• در کل آلبوم «24 ساعت» اثری است موفق در به تصویر کشیدن چهرۀ بی هویت و بیگانۀ نسل جوان ایرانی پرورش یافتۀ دوران بعد از انقلاب اسلامی ایران که در سرآغاز آگاهی اجتماعی و سیاسی خود به سر می برد و شرایط زیست نامساعد خویش را به روشنی می بیند و نقد می کند. نسلی که در جستجوی راه حل جدیدی برای ادامۀ بقای موجودیت خویش در جهت رسیدن به شرایط انسانی تر و زندگی آزاد اجتماعی بهتر در جنبش است. 
• آلبوم «24 ساعت» مجموعه ای است با کیفیت موسیقائی خوب و محتوائی زنده و ملموس که با طپش قلب نسل جوان ایرانی همگام و آشناست.

مشخصات آلبوم :

1 - 24 ساعت : 3 دقیقه و چهار ثانیه

2 - من : سه دقیقه و هجده ثانیه

3 - خیابون : ( همراه با نیموش ) سه دقیقه و پنجاه و هشت ثانیه

4 - راه من : سه دقیقه و پنجاه و پنج ثانیه

5 - اینجا ایرانه : سه دقیقه و چهارده ثانیه

6 - گله نکن : سه دقیقه و چهل و هشت ثانیه

7 - دلنوشت : دو دقیقه و سی و نه ثانیه

8 - بیخیالش : سه دقیقه و چهل ثانیه

9 - افسوس : سه دقیقه و بیست و هفت ثانیه

آهنگساز : احسان قره ضیاءالدینی ( آتور )

کمپانی : دیوار

برای دانلود آلبوم از سایت رپسان کلیک کنید .